MOJE POKOLENIE

Jestem z pokolenia boisk i podwórek
Nie facebooka i tych jebanych komórek
Wtedy świat był jakiś inny
Dla ciebie ten świat byłby dziś dziwny
Było wtedy fajnie, tych kilku chłopaków
Rywalizacja na tym jednym trzepaku
Kto wyżej wejdzie, ten jest mistrzem podwórka
To juz za nami, nie zdarzy nam się powtórka
Nie mieliśmy wtedy komórkowych telefonów
Jak chciało się pogadać, pukało się do drzwi jego domu
Standardowe pytanie czy wyjdzie na dwór dziś
Proszenie znów matki pozwól mi plis
Jak juz ekipa była na dworze
Graliśmy w piłkę o każdej porze
Nikt wtedy w kompleksy nie popadł
Mama z okna wołała na obiad
A dziś młodzi siedzą tylko w domach
Komórki, konsole, trzymają ich w szponach
Potem się dziwią że otyli są
Jak FIFA jest dla nich jedyna grą
My zawody skok w dal, kto dalej da Susa
Wymiana dyskietek na Pegasusa
Te chwile to juz są dawno za nami
Dziś juz nie ma nikogo, miedzy blokami
Czasy się zmieniły, nie wiem czy na dobre
Są rzeczy, których dziś nie poprę
Rap to tez moja forma wspomnień taka
Sam sobie przypomnij, siebie za dzieciaka